Zo een twintig jaar geleden zijn we begonnen na windsurfen met waterskien en kochten daarbij ons eerste bootje met een 50 pk buitenboord, het was een oud spulletje
maar we waren trots als een pauw toen we met dat bootje achter de auto naar huis toe reden,
Zo zijn we dan beginnen te varen op de grensmaas bij Maaseik in de buurt van Roermond . na een aantal jaren er te hebben rondgevaren en ondertussen ook al eens van skibootje te hebben gewisseld, de meterziekte weet je wel, kochten we in 1994 een motorkuiser van Amerikaanse makelij, een SEA RAY met het idee dat er hiermee
ook nog wel eens geskied kon worden Deze kruiser gaf ook enige slaapaccomodatie zodat ovdernachten en een meerdaags tochtje over de rivieren tevens tot de mogelijkheden ging behoren. Zoals met wel meer dingen werd de lat steeds hoger gelegd en kwamen we na een jaar of wat afgezakt met het kruisertje via Maas, Waal, Ijsel, ketelmeer, Friese meren in Harlingen terecht . Ik herriner me nog goed een late wandeling in de noorderhaven waar we met een oud stel aan de praat kwamen over Eilanden en waddenzee, wisten wij veel, en dat deze luitjes reeds lange tijd speculeerden om eens een overtochtje te wagen waarna we de volgende morgen bij openingsuur bij het havenkantoor een kaart kochten en met het kruisertje naar Vlieland scheurden. Met 450 PK tegen 40 kn. merkten we zelfs niks van de stroming,hadden daar trouwens ook niet eens aan gedacht, maar lagen twee uur later in de Vlielander haven. Het was voor ons zowat het mooiste wat we totdan hadden meegemaakt met de kruiser, waarop onmiddelijk plannen werden gesmeed om het volgende jaar maar in recht lijn naar Vlieland te varen. Het jaar daarna lagen we zoals voorzien in de sluis bij kornwerd te wachten op schutting met voor ons een katamaran . Na een kort gesprek met de opvarenden bleek dat zij koers zouden zetten naar Denemarken. De vanzelfsprekende vraag was ,,, Want Denemarken , dat sprak tot de verbeelding, hoelang daar op gevaren werd waarna de repliek kwam van ha, ongeveer 24 uur, Hoor je dat Linda !!! Als deze lui met een katamaran 24 urr varen naar Denemarken, Dan Kunnen wij dat met onze loeisnelle Amerikaan vast ook,
Dut het volgende jaar, Deens vlaggetje aan de lichtpaal, Met deze tocht hadden we het amerikaantje wel erg op de proef gesteld, zonder deugdelijke kaart bij Brunsbuttel terug naar buiten en maar in een ruk tot bij schiermonnikoog !! natuurlijk 700 liter benzine later, Met de koelkast open, de bananen voor in de punt, de mooie spiegels van de muur, de tafel uitgeboud, de biminitop was monikinitop geworden en nog enige kalimiteiten van dit soort. m.a.w. we waren uit ons Amerikaantje gegroeid en het toeval
wilde dat op een mooie zomeravond daar bij Oostmahorn aan het lauwersmeer waar wij onze zaken terug in de plooi trachten te krijgen wij bij een late wandeling
op de haven langs een schip liepen waar een aantal mensen op zijn zomeravonds een aantal klujes aan het doen waren met een brandende olielamp in het vooronder en het helmhout op de steiger. Wij kwamen in gesprek met Bert Breedveld, eigenaar van een prachtig stoere schokker van 16 meter, Met onze eerste zinnen had Bert wel in de gaten dat we niet uit het nabijgelegen dorp kwamen en was wel nieuwschierig naar ons verhaal, hoe wij in godsnaam met een Amerikaan Via Denemarken in Oostmahorn terechtkwamen en stelde met bijna zoveel woorden de vraag of wij wel goed bezig waren, Wij met de bananenpuree in de voorpunt, de koelkast uit de sokkel,
de spiegels van de muur, 700 liter benzine verder voor een tiende van de mijls afstand, Welnu Hielke, de confrontatie was zo sterk, De bungelende olielamp in het vooronder van een schokker van 30 ton, die je wellicht nog niet met tien Amerikanen kon bedwingen, een en al pees en vree terwijl wij drie dagen later nog met gevolgen zaten van een vijf uur durend tochtje, de volgende morgen werd het TE KOOP bordje gemonteerd en op de Spiegel der zeilvaart geaboneerd,
Het volgende voorjaar Kochten wij dan via een advertentie in de spiegel onze eerste aak, nooit op gevaren, nooit gezeild, geen motor laten lopen, niks, hoeveel moet ie kosten en wanneer kunnen we varen, er vast van overtuigd dat een aak voor ons was voorbestemd. Van 1999 tot 2004 hebben we dan met de HI50 gevaren waarna
na rijp overleg besloten werd om het ultieme schip voor ons te laten bouwen bij Skipshelling Blom Dat we uiteindelijk in De Lemmer zijn terechtgekomen is te danken aan
Bennie Loohuis en Gerrit Hogeterp. In de tijd dat ik naarstig op zoek was naar een aak reageerde Gerrit op aangeven van Bennie op een advertentie die ik plaatste in de siegel in de tijd dat Gerrit de oude LE 33 te koop had en zo heb ik Gerrit en Ineke leren kennen Tijdens de laatste Friese hoek kwam het ultieme bewijs dat wij wel voorbestemd waren om in Lemmer terecht te komen, nl LE van linda en Edwin waarna we dan ook maar ineens onze trouwdatum tot visserijnummer promoveerden
nl 89 De LE 89 was geboren en de naam laat zich raden, De vrije fries in het Frysk is de FRYBÛTSER kan niet missen !!
